„Dzieci gorszego Boga” czy „superherosi”? Narracje tożsamościowe osób niepełnosprawnych w roli studentów wyższych uczelni

The article discusses questions of identity narratives emerging from the responses collected from Polish university students with disabilities to be analyzed by the author. The social image of persons with disabilities, to a large extent shaped by media, is simplified. Stereotypically, images of persons with disabilities function in the antinomy “victim” – “hero,” always weaved around disability as the organizing category. Also the university community seems to be prone to succumb to stereotypes and perceive students with disabilities more through the perspective of their disabilities than through their “studentship.” Whereas a different image of the students’ identity emerges from their own narrative. The image is built around the “normality” discourse. Students with disabilities see themselves the way they want to be viewed – as regular students.W artykule rozważane są kwestie narracji tożsamościowych wyłaniających się z analizowanych przez autorkę wypowiedzi niepełnosprawnych studentów polskich uczelni. Obraz społeczny osób niepełnosprawnych, kształtowany w głównej mierze przez media, jest uproszczony. Stereotypowo przedstawiane wizerunki osób niepełnosprawnych funkcjonują w antynomii „ofiara”–„heros”, zawsze jednak osnute wokół niepełnosprawności jako kategorii organizującej. Wydaje się, że również społeczność akademicka podlegać może tej stereotypizacji wizerunków i widzieć studentów niepełnosprawnych bardziej przez pryzmat ich niepełnosprawności niż „studenckości”. Tymczasem z narracji tej grupy studentów wyłania się odmienny obraz ich tożsamości, zbudowany wokół dyskursu „normalności”. Studenci z niepełnosprawnościami widzą siebie – i chcą tak być postrzegani – jako normalnych studentów